Frank Borman
|
Persoonlijke gegevens
Frank Borman werd geboren in Gary, Indiana op 14 maart 1928, en groeide op in Tucson, Arizona. Hij is getrouwd met Susan Bugbee uit Tucson, Arizona. Ze hebben twee zonen. Frederick en Edwin en vier kleinkinderen. Ze wonen in Las Cruces, New Mexico Opleiding Hij ontving de graad van bachelor of science aan de U.S. Military Academy, West Point, in 1950 en de graad van master of science in lucht- en ruimtevaarttechniek aan het California Institute of Technology in 1957. Hij voltooide het Harvard Business School's Advanced Management Program in 1970. Zijn liefde voor vliegtuigen die begon op zijn vijftiende, dreef Borman naar de luchtmacht en later naar de NASA. Werk bij de NASA Borman was onderdeel van de "New Nine", de tweede astronautengroep die in 1962 gepresenteerd werd. Hij werd commandant van de Gemini 7 missie, die hij uitvoerde samen met Jim Lovell (met wie hij later ook de Apollo 8 missie zou doen), waarbij voor het eerst een rendezvous, een koppeling in de ruimte, werd uitgevoerd met de Gemini 6A. In 1967 was hij lid van de Apollo 204 Fire Investigation Board, die de oorzaken onderzocht van de brand waardoor drie astronauten omkwamen aan boord van hun Apollo commandomodule tijdens een oefening. Frank Bormans leidde de eerste bemanning van Amerikaanse astronauten die rond de maan vloog, waardoor de horizon van de mensheid opgerekt werd tot in de ruimte. Dat maakte hem tot een held van het grote Amerikaanse tijdperk van de ruimteontdekkingen. Wereldwijd is hij bekend als de commandant van de Apollo 8 missie. Later werd hij Apollo Program Resident Manager, waarbij hij leiding gaf aan het team dat de commandomodule opnieuw moest ontwerpen. Ook was hij Field Director van NASA's Space Station Task Force. Werk buiten de NASA In 1950 begon zijn carrière als officier bij de luchtmacht, waar hij dienst deed als gevechtspiloot, operationeel piloot en instructeur, experimenteel testpiloot en docent thermodynamica en vloeistofmechanica aan West Point. Op het moment dat hij geselecteerd werd door de NASA was Borman instructeur aan de Aerospace Research Pilot School op Edwards Air Force Base in Californië. Na zijn vertrek bij de luchtmacht ging zijn luchtvaartcarrière verder. Al in 1969 werd hij speciaal adviseur voor Eastern Airlines en in december 1970 werd hij benoemd tot Senior Vice President-Operations Group. Hij maakte promotie tot Executive Vice President-Genera Operations Manager en werd gekozen in de raad van bestuur van Eastern in juli 1974. In mei 1975 volgde zijn verkiezing tot President and Chief Operating Officer. Hij werd benoemd tot Chief Executive Officer in december 1975 en werd voorzitter van de raad van bestuur in december 1976. Gedurende zijn ambtstermijn als CEO van Eastern onderging de luchtvaartindustrie een enorme verandering vanwege deregulering. In deze periode ontwikkelde Eastern enkele unieke programma's waaronder winstdeling en salaris dat gebonden was aan de bedrijfswinst. Deze programma's zorgden voor de vier meest winstgevende jaren in de geschiedenis van het bedrijf. Een dwarsliggende vakbond dwong de afschaffing van deze programma's af in 1983 waarna de resulterende verliezen leidden tot de verkoop van de luchtvaartmaatschappij aan Texas Air Corporation. Kolonel Borman verliet Easter Airlines in juni 1986. Frank Borman diende als bijzonder presidentieel ambassadeur op reizen door het Verre Oosten en Europa, waaronder een wereldwijde rondgang om steun te zoeken voor de vrijlating van Amerikaanse krijgsgevangenen in Noord-Vietnam. Frank Borman is lid van de raad van bestuur van het Home Depot, National Geographic, de Outboard Marine Corporation, de Auto Finance Group, Thermo Instrument Systems en American Superconductor. Hij werd benoemd tot Chief Executive Office van Patlex Corporation in het voorjaar van 1988, en is voorzitter, CEO en president van dat bedrijf. Hij heeft met Robert J. Serling een autobiografie geschreven onder de titel Countdown, die in oktober 1988 verscheen. Eerbewijzen Hij ontving de Congressional Space Medal of Honor van de president van de Verenigde Staten. Kolonel Borman kreeg ook de Harmon International Aviation Trophy, de Robert J. Collier Trophy, de Tony Jannus Award en de National Geographic Society's Hubbard Medal - naast vele andere eerbewijzen en medailles. Meer recent, in september 1990, kreeg Borman, samen met zijn medebemanningsleden van Apollo 8, Lovell en Anders, een plaats in de International Aerospace Hall of Fame. En in oktober 1990 ontving hij de Airport Operators Council International Downes Award. In maart 1993 werd hij opgenomen in de U.S. Astronaut Hall of Fame. Bron: https://www.nasa.gov/astronauts/biographies/former https://www.nasa.gov/sites/default/files/atoms/files/borman_frank_0.pdf (december 1993), 10-06-2020 Meer informatie
|
Kort & bondig
Naam:
Frank Frederick Borman II Geboortedatum en -plaats: 14 maart 1928, Gary, Indiana, USA. Bijnaam: Geen. Opleiding: B.S. aan de United States Military Academy, 1950. M.S. aan het California Institute of Technology (Caltech), 1957. Beroep: Luchtmachtpiloot (kolonel), testpiloot, astronaut, zakenman. Selectie: NASA Astronaut Group 2 (1962), "The New Nine". Missies: Gemini 7 Apollo 8 (CDR) Mijlpalen: Gemini7/6A: Eerste rendezvous, eerste keer dat twee Amerikaanse ruimteschepen tegelijk in de ruimte waren, eerste keer dat er vier mensen tegelijk in de ruimte waren. Apollo 8: Eerste bemande missie die van de aarde wegging, eerste bemande missie naar de maan, eerste bemande missie naar een ander hemellichaam. Totale tijd in de ruimte: 19 dagen, 21 uur, 35 minuten. Extra Vehicular Activities: Geen. Uit dienst: 1 juli 1970. Website: www.frankborman.com Autobiografie: Countdown, 1988. |
