Bill Anders
|
Persoonlijke gegevens
Anders werd geboren op 17 november 1933 in Hong Kong. Hij is getrouwd met Valerie E. Hoard uit Lemon Grove, Californië. Zij hebben vier zonen en twee dochters. Zijn hobby's zijn onder meer vissen, vliegen en cross-country skiën. Daarnaast heeft hij zitting in verschillende besturen. Opleiding Anders ontving de graad van bachelor of science aan de United States Naval Academy in 1955 en de graad van master of science in nucleaire techniek van het Air Force Institute of Technology van Wright-Patterson Air Force Base, Ohio in 1962. In 1979 voltooide hij bovendien het Advanced Management Programma aan de Harvard Business School. Werk bij de NASA In 1964 werd Anders geselecteerd als astronaut door de NASA met als verantwoordelijkheid dosimetrie, stralingseffecten en milieucontroles. Hij was backup piloot voor de Gemini 11 en Apollo 11 missies, en was maanlanderpiloot van Apollo 8, de eerste missie rond de maan in december 1968. Hij heeft meer dan 6000 vlieguren geklokt. Van juni 1969 tot 1973 was hij Executive Secretary voor de National Aeronautics and Space Council, die verantwoording af moest leggen aan de president, de vice president en de leden van de Council op kabinetsniveau met betrekking tot onderzoek, ontwikkeling, verrichtingen en planning van lucht- en ruimtevaartsystemen. Werk buiten de NASA Anders ging aan de slag bij de luchtmacht na zijn afstuderen aan de Naval Academy in 1955 en diende als gevechtspiloot in all-weather interception squadrons van het Air Defence Command en werd later, op het Air Force Weapons Laboratory in New Mexico, verantwoordelijk voor het technische management van de 'nuclear power reactor shielding and radiation effects programs'. Na zijn NASA-periode werd Anders op 6 augustus 1973 benoemd in de vijfledige Atomic Energy Commission waarin hij de leidende commissaris was voor alle onderzoek en ontwikkeling op gebied van nucleaire en niet-nucleaire energie. Tevens werd hij benoemd als voorzitter van het gezamenlijke Amerikaans/Sovjet-Russische technologie uitwisselingsprogramma voor kernfusie en -splijtingsenergie. Na de reorganisatie van de nationale activiteiten op het gebied van nucleaire regelgeving en ontwikkeling op 19 januari 1975, werd Anders door president Ford benoemd tot eerste voorzitter van de nieuwgevormde Nuclear Regulatory Commission, verantwoordelijk voor de nucleaire veiligheid en omgevingsaanpassing. Toen zijn termijn als voorzitter van de NRC erop zat, werd hij benoemd als Ambassadeur van de VS in Noorwegen, wat hij bleef tot 1977. Anders verliet de federale overheid na 26 jaar dienst en nadat hij korte tijd fellow was geweest van het American Enterprise Institute ging hij in september 1977 werken voor de General Electric Company als Vice President en General Manager van de Nuclear Products Division in San Jose, Californië. ALs zodanig was hij verantwoordelijk voor de productie van nucleaire brandstof, interne apparatuur van reactoren, en controle en instrumentatie voor kokendwaterreactoren van GE in fabrieken in San Jose en Wilmington, North Carolina. Daarnaast was hij verantwoordelijk voor de samenwerking van GE met Chicago Bridge and Iron voor de bouw van grote stalen drukvaten in Memphis, Tennessee. In augustus 1979 kreeg hij de opdracht om het Advanced Management Program van de Harvard Business School te volgen. Op 1 januari 1980 werd Anders benoemd tot General Manager van de GE Aircraft Equipment Division die zijn hoofdvestiging heeft in Utica, New York. In 1984 verliet hij GE om te gaan werken bij Textron als Executive Vice President-Aerospace, waarna hij Senior Executive Vice President-Operations werd in 1986. Hij was ook adviseur voor het Office of Science and Technology Policy en was lid van de Defense Science Board en de NASA Advisory Council. Daarnaast is hij gepensioneerd generaal-majoor bij de luchtmacht-reservisten. Hij werd in 1990 vicevoorzitter van de General Dynamic Corporation en voorzitter en CEO op 1 januari 1991. In 1993 verliet hij het bedrijf als werknemer, maar bleef bestuursvoorzitter tot mei 1994 toen hij volledig pensioneerde. Organisaties Lid van de Tau Beta Pi National Engineering Honor Society, American Nuclear Society, American Institute of Aeronautics and Astronautics, Society of Experimental Test Pilots, en de National Academy of Engineering. Prijzen en medailles Distinguished Service Medals van de Air Force, NASA en de Nuclear Regulatory Commission; Air Force Commendation Medal; National Geographic Society's Hubbard Medal for Exploration; Collier, Harmon, Goddard en White Trophies; en de American Astronautical Society's Flight Achievement Award. Hij heeft meerdere eredoctoraten ontvangen. Hij haalde verschillende wereldrecords op vlieggebied, en ontving de American Defense Preparedness Association's first Industry Leadership Award in mei 1993. Bron: https://www.nasa.gov/astronauts/biographies/former https://www.nasa.gov/sites/default/files/atoms/files/anders_williams.pdf (december 1994), 09-06-2020 Meer informatie:
|
Feitelijke gegevens
Naam:
William Alison Anders. Geboortedatum en -plaats: 17 oktober 1933, Brits Hong Kong. Bijnaam: Bill Anders. Opleiding: B.S. aan de United States Naval Academy, 1955. M.S. aan het Air Force Institute of Technology, 1962. Beroep: Luchtmachtpiloot (generaal-majoor), Astronaut, Ambassadeur. Selectie: NASA Astronaut Group 3 (1963) Missies: Apollo 8 (LMP) Mijlpalen: Bemanningslid van de eerste reis naar de maan. Maker van de beroemde Earthrise foto. Totale tijd in de ruimte: 6 dagen, 3 uur. Extra Vehicular Activities: Geen. Uit dienst: 1 september 1969. Website: Geen. |
